Zgodnie z informacjami umieszczonymi na Portalu Enelzdrowie osteopatia to podejście diagnostyczno-terapeutyczne wykorzystujące techniki manualne do postawienia diagnozy i wdrożeniu procesu leczenia. Cała osteopatia zaliczana jest do technik stosowanych w medycynie naturalnej. Głównym narzędziem pracy osteopatów są ich ręce. Przeprowadzają badania fizykalne, ruchomości oraz neurologiczne, w oparciu na wiedzy z zakresu anatomii i fizjologii człowieka.
Osteopatia, fizjoterapia i rehabilitacja, powinny być traktowane jako dziedziny pokrewne. Ta pierwsza stanowi rozwinięcie fizjoterapii o dokładne działanie i diagnostykę manualną wspieraną przez diagnozę typowo medyczną. Osteopatia traktuje pacjenta całościowo, czyli jeśli chory uskarża się na bóle w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, osteopata nie będzie skupiał się wyłącznie na tym obszarze, ale poszuka przyczyny dolegliwości w innych miejscach ciała. Z tego względu musi mieć wiedzę z zakresu całego układu kostno-mięśniowego oraz neurologii.
Osteopatia, jako w pełni naturalna metoda leczenia, jest dziedziną, której praktykowanie wymaga od osoby zainteresowanej nie tylko wiedzy, jaką można nabyć w trakcie 5-letniego szkolenia podyplomowego, ale również bogatego doświadczenia. Wykwalifikowanym osteopatą może zatem zostać jedynie lekarz czy fizjoterapeuta z praktyką zawodową.
Wiedząc już, czym jest osteopatia i jaka jest specyfika pracy osteopaty, pora wyjaśnić, co należy rozumieć przez pojęcia rehabilitacji. To pewien rodzaj ćwiczeń, na przykład wzmacniających czy rozciągających. Można ją sprowadzić do pojęcia rekonwalescencji po przebytych złamaniach, urazach czy zabiegach operacyjnych. Z tego względu rehabilitacja będzie właściwą drogą terapeutyczną w przypadku wykluczenia pacjenta z codziennego funkcjonowania.
Pojęcie odnosi się do postępowania, które pozwala przywrócić takiego pacjenta w maksymalnym stopniu do pierwotnego funkcjonowania. Rehabilitant podczas swojej pracy będzie skupiał się na zniwelowaniu czy wykluczeniu skutków urazu lub choroby oraz podejmie działania profilaktyczne, które pozwolą zapobiec nawrotom dolegliwości.
W obu przypadkach przeprowadzane zabiegi dążą do przywrócenia pacjenta do zdrowia. Jednak w osteopatii stosowane są bardziej skomplikowane techniki diagnostyki i rehabilitacji. Traktuje pacjenta w sposób holistyczny, natomiast rehabilitacja – „fragmentarycznie”. Osteopata może pracować na odległych od umiejscowienia bólu częściach ciała, uzyskując poprawę funkcjonowania. Przy rehabilitacji zakres działania jest węższy, niemniej obie dziedziny medycyny przenikają się i uzupełniają.
W 2022 roku przeprowadzono badania mające na celu ocenę porównawczą techniki osteopatycznej z terapią manualną połączoną z biofeedbackiem u pacjentów z bólem kręgosłupa lędźwiowego. Oceniano wpływ rehabilitacji i osteopatii na zmianę nasilenia dolegliwości bólowych odcinka lędźwiowego kręgosłupa w porównaniu z tradycyjnym postępowaniem z zastosowaniem ortopedycznej terapii manualnej. Okazało się, że terapia manualna połączona z biofeedbackiem i terapią osteopatyczną była skuteczna u pacjentów z zespołem bólowym odcinka lędźwiowego kręgosłupa.
Połączenie procesu rehabilitacji z technikami osteopatycznymi daje najlepsze rezultaty w zakresie zmniejszania bólu.
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz