To nie ja odszedłem z Kościoła

To nie ja odszedłem z Kościoła, to Kościół Katolicki odszedł ode mnie!

Stolica Apostolska informuje, że mamy prawo i obowiązek informować Stolicę Apostolską, gdy kapłani odmawiają nam udzielania Komunii Świętej na kolanach.

Kanon 212 & 2 Kodeksu Prawa Kanonicznego upoważnia mnie do zabrania głosu, a stanowi: „… wierni mają prawo, by przedstawiać pasterzom Kościoła swoje potrzeby, zwłaszcza duchowe, jak również swoje życzenia”; & 3 stanowi: „Stosownie do posiadanej wiedzy, kompetencji i zdolności jakie posiadają, przysługuje im prawo, a niekiedy nawet obowiązek wyjawiania swojego zdania świętym pasterzom w sprawach dot. dobra Kościoła”.

Papież Benedykt XVI mówił: „Być może postawa klęcząca jest rzeczywiście czymś obcym dla kultury nowoczesnej, skoro jest ona kulturą, która oddaliła się od wiary i wiary już nie zna, podczas gdy upadnięcie na kolana w wierze jest prawidłowym i płynącym z wnętrza koniecznym gestem. Kto uczy się wierzyć, ten uczy się także klękać”.

Mówił też: „Przez to, że teraz proszę o przyjmowanie Komunii Świętej na kolanach i udzielam jej do ust, chciałem podkreślić cześć należną realnej obecności Chrystusa w Eucharystii”.

Homilia JPII wygłoszona 1 marca 1989r. (Komunia na klęcząco i do ust), w kościele Najświętszego Imienia Maryi w Rzymie: „(…) Dlatego konieczne jest okazanie pokory, gdyż nigdy nie powinniśmy zapomnieć o tym, Kto przed nami stoi! Tak jak w kontaktach międzyludzkich przyjęte są pewne formy uprzejmości, to w stosunku do Boga chcemy o nich zapomnieć? Dlatego ostrzegam ponownie przed wszelkimi formami braku należnego szacunku, jak np. zakazane w moim biskupstwie podawanie Komunii św. na dłoń oraz postawa stojąca podczas wielu części liturgii Mszy Świętej. Prowadzi to do utraty właściwego poczucia doniosłości tego zgromadzenia. To jest nic innego jak śmierć naszego Pana i Zbawcy, któremu wszystko zawdzięczamy.

Zamartwiamy się o ludzką ocenę, boimy się, że zostaniemy wyśmiani, boimy się niekorzystnych dla nas skutków naszej oceny przez innych, a nie boimy się Boga? Nie odwołuję tego, co powiedział jeden z moich poprzedników: „dzieje się to na waszą odpowiedzialność. Drodzy biskupi zagranicznych biskupstw, modlę się za was, abyście na czas zrozumieli, że droga, którą obraliście jest niewłaściwa”. W tym miejscu, moi umiłowani Kapłani, umiłowani Bracia i Siostry, dozwolone jest przyjmowanie komunii na język i w postawie klęczącej. Wszystko, co zostało wprowadzone i jest rozpowszechniane przez obcych jest niedozwolone. Mówię to jako wasz Biskup!  Jan Paweł II

W niedzielę 19 lutego 2017r kończyły się XIV Ostrołęckie Spotkania Charyzmatyczne. Mszę końcową sprawował bp pomocniczy T. Bronakowski. Od wielu, wielu lat przystępuję do Komunii TYLKO na kolanach! Także teraz idąc procesyjnie do księdza – przyklęknąłem. Powiedział bym wstał. Nie, ja nie klękam przed księdzem – ALE PRZED BOGIEM! Nie wstałem. „Ksiądz Czaruś” odszedł na bok i dokończył komunikować pozostałych, po czym odwrócił się do mnie tyłem i odszedł do stołu. Byłem wstrząśnięty! Jakim prawem ksiądz decyduje – komu dać (nie dla klęczących!) a komu nie? Dlatego piszę w kilka dni po tym afroncie, by nie być posądzony o – emocje. To komu mam wierzyć – świętym papieżom, czy „czarusiowi”?

Czy to nie dziwne, że w miejscach prawdopodobnego pobytu świętych, papieży czy samego Jezusa i Jego Matki, czołgamy się na kolanach i z biciem serca, całujemy te miejsca? A do Komunii Świętej podczas każdej mszy świętej idziemy procesyjnie i na stojąco lub co gorsza, na rękę bierzemy Hostię i niewiele sobie z tego robimy. Wokół świętych obrazów czy relikwii chodzimy na kolanach, a przestaliśmy wierzyć, że realny Jezus jest w Hostii?

Czy w związku z tym, jeśli w niektórych kościołach księża „krzyczą” na klękających do Komunii, czy to już schizma czy tylko „nadgorliwość” modernizmu?

Jeszcze nie dokończono Komunii, a już skoczne melodie – na dziękczynienie, poderwały ludzi do „tańca”, okrzyków, oklasków a – nawet GWIZDÓW ! Nie idźmy w stronę modernizmu!

Szanowni duchowni – czy coś zrobicie z tym, czy... jako dziennikarz katolicki muszę....?

Wierzący i praktykujący