Jak zostałam nabita w butelkę przez Spółdzielnię Mieszkaniową w Kolnie

Moi Drodzy! Dziś o tym jak zostałam nabita w butelkę przez Spółdzielnię Mieszkaniową-Lokatorską Własnościową w Kolnie. Sprawy trochę się skomplikowały. Jednak nie byłabym sobą, gdybym się poddała, więc nie zrezygnuję z mojego pomysłu, mimo że nie wszystko idzie po mojej myśli. A może jednak idzie? Bo przecież wiadomo, że nie ma tego złego… Ale po kolei.

Na początku listopada napisałam podanie o wynajem lokalu użytkowego w Kolnie przy ul. 11 listopada 13/21 do Spółdzielni Mieszkaniowej. Kiedy pierwszy raz weszłam do lokalu okrutnie śmierdziało w nim fekaliami. Jednakże zostałam zapewniona, że wystarczy zasłonić otwory kanalizacyjne, przewietrzyć lokal i będzie git. Mój błąd, że w to uwierzyłam, ale przynajmniej mam teraz nauczkę na przyszłość. Składając podanie rozmawiałam z „prezesem” i jego „zastępcą”. Dlaczego w cudzysłowie? Bo te stanowiska to jakaś kpina i smutny żart. Zaraz przekonacie się dlaczego.

Podczas tej rozmowy dowiedziałam się, że podanie musi zostać rozpatrzone na zebraniu zarządu oraz muszą zostać zebrane wszystkie podpisy zarządu, więc trzeba czekać około 3 tygodnie. Myślę sobie, ok pewnie musi ktoś z Warszawy dojechać, no albo przynajmniej z Białegostoku. Jak się później okazało, to zebranie zarządu, to są te dwie osoby, z którymi rozmawiałam i tylko te dwie osoby miały się na tym podaniu podpisać. Już wtedy powinnam zorientować się, że próbują mi sprzedać gówno w złotym papierku. Tak, to był mój kolejny błąd! Jak już się to wielkie „zebranie zarządu” odbyło, podpisano ze mną umowę i oddano mi klucze. Jak to „prezesowa” powiedziała, to tylko ich dobra wola, że oddają mi klucze wcześniej, niż będzie obowiązywała umowa. Po pierwsze ta kobieta nie wie co to znaczy dobra wola, a po drugie łaski mi nie zrobili, jeżeli musiałam pozbyć się fetoru, który tam panował.

Oni przez 3 tygodnie nie zrobili absolutnie nic, nawet nie otworzyli na 5 minut okna, żeby przewietrzyć

Mój mąż spędził tam cały dzień, pozatykał wszystkie otwory, przewietrzył lokal i przygotował ściany pod malowanie. Na drugi dzień okazało się, że w lokalu nadal śmierdzi i już nic więcej nie możemy zrobić. Na dodatek mój mąż od wdychania tego smrodu przez wiele godzin, zatruł się, był blady, bolała go głowa i wymiotował. Przeszłam się po wszystkich lokalach w budynku i okazało się, że w każdym z tych lokali jest problem ze smrodem, a wentylacja to albo atrapa albo nie ma ciągu. Okazało się, że lokale na dole notorycznie były zalewane przez lokale na górze. Potwierdziły mi to również osoby, które wcześniej wynajmowały lokal, który miałam wynająć ja. Powiedziały mi też, że ja tego smrodu nigdy się nie pozbędę, bo u nich zawsze śmierdziało i trzeba wymienić całą kanalizację, a nie zatykać dziury i wietrzyć.

Dowiedziałam się również, że wynajmujący za wszystko płacą sami, nawet za remont klatki, że sami zrobili toalety, wymieniają sami okna. Chore! To ja się pytam, gdzie są pieniądze z funduszu remontowego czy za wynajem, jeżeli SM nie robi kompletnie nic! I że to wynajmujący wykładają dziesiątki tysięcy złotych na remonty, którymi powinna zająć się spółdzielnia. Następnie roszczą sobie prawo do tych wszystkich rzeczy i najemca opuszczający lokal ma te wszystkie włożone w lokal pieniądze im zostawić. Zresztą na samym początku zaproponowano mi inny lokal, który nie był remontowany od przynajmniej 30 lat i w którym nie było toalety. „Prezes” chciał, żebym to ja wyłożyła kasę na remont tego lokalu włącznie ze zrobieniem od podstaw łazienki. Czyli taki remoncik bagatela za 40 tys. zł. Wiem też, że najemcy wielokrotnie zgłaszali niedziałającą wentylację czy smród z rur, ale nikt się tym nie zainteresował. Żeby tego było mało, okazało się, że tylko ja muszę zapłacić kaucję za lokal/oborę. Czyli krótko mówiąc zostałam nabita w butelkę i perfidnie oszukana, bo oni dobrze wiedzieli co mi sprzedają. Poszłam więc jako niezadowolony klient w odwiedziny do „prezesa” i „prezesowej”.

Naiwnie myślałam, że obsługa klienta w spółdzielni jest na wysokim poziomie, tak jak to było w mojej poprzedniej pracy i tak jak to ma miejsce w cywilizowanym świecie w XXI wieku. Że znajdziemy wspólnymi siłami jakieś rozwiązanie. Co się okazało?

PRL w spółdzielni w Kolnie wiecznie żywy

Spotkałam się z betonem! A wiecie, że trudno gadać z betonem, który nawija makaron na uszy i odwraca kota ogonem. Poza tym w ogóle jak śmiem być niezadowolona, przecież to jest wysoki standard. Nie wiem, może dla nich to jest wysoki standard, może mają taki smród u siebie w domu, ale ja sobie nie wyobrażałam siedzieć po kilka godzin w smrodzie gówna, a tym bardziej tym smrodem zniszczyć ubrania moich klientów. W odróżnieniu od tych ludzi, szanuję cudze jak własne, a może nawet bardziej. Kiedy powiedziałam, że nadal tam śmierdzi, „prezes” powiedział, że nie śmierdzi i c**j. No tak, wymyśliłam to sobie. Wystarczyło, że drzwi do tej obory były otwarte 15 minut, a smród rozniósł się po całym holu i dostał się do innych lokali, gdzie później ludzie tam pracujący narzekali na bóle brzucha.

Ale ja sobie to wszystko uroiłam przecież! Powiedziałam, że śmierdzi we wszystkich lokalach. „Prezes” mi na to, że nie śmierdzi, ludzie wymyślają. Powiedziałam, że otwory wentylacyjne nie mają ciągu lub to zwykłe atrapy. Cóż wina ludzi, bo ciągle coś tam sobie przerabiają. Powiedziałam, że poprzedni najemcy tej obory również narzekali na smród. W odpowiedzi usłyszałam, że nikt nie zgłaszał zastrzeżeń, a ja wiem, że zgłaszali, ale zostali mówiąc kolokwialnie olani. Ogólnie rzecz biorąc to wszystko wina ludzi, nie spółdzielni. Zapytałam więc, dlaczego tylko ja mam zapłacić kaucję? Wtedy „prezes” zaczął dziwnie się kręcić na tym swoim krześle za grube pieniądze i stwierdził, że przekraczam, ale nie dowiedziałam się co właściwie przekraczam.

[BANER]0[/BANER]

Zapytałam raz jeszcze, dlaczego tylko ja mam zapłacić tę kaucję. „Prezes” perfidnie kłamiąc powiedział, że wszyscy najemcy płacili kaucję, a ja wiem, że to nieprawda, bo byli zaskoczeni, kiedy im powiedziałam, że ja muszę. Wtedy stwierdził, że oni podpisywali umowę z PSS, a nie z nimi. Ok, ale po rozwiązaniu PSS, umowy zostały podpisane właśnie z nimi i wtedy nikt kaucji nie płacił. Poza tym przynajmniej dwóch najemców podpisało umowy całkiem niedawno i to właśnie z nimi i nie, nie płacili kaucji. Wtedy stwierdził, że te osoby kłamią. Wiadomo, wszyscy kłamią, wszystkich wina, tylko nie jego, on jest kryształowo nieskazitelny. To pewnie dlatego tak wszyscy ludzie mają go dosyć. Nie usłyszałam nawet jednego dobrego słowa o tym człowieku. Tylko, że to lisek (taką ma ksywę), który zmienia partie jak rękawiczki byleby nie utracić stołka, że to zwykły karierowicz, który nie patrzy w ogóle na dobro ludzi, tylko na swoje. Bez chwili zastanowienia, mogę stwierdzić to samo. Za takie zachowanie, w normalnej firmie zostałby zwolniony w trybie natychmiastowym.

Czy mógłby mi ktoś wytłumaczyć jakie on ma kompetencje, żeby zarządzać spółdzielnią?

Wracając do kaucji, zapytałam raz jeszcze dlaczego tylko ja i za co ta kaucja. Wtedy „prezesowa” błysnęła elokwencją i stwierdziła, że powybijam szyby. Hm, może dlatego, że jestem z Radomia, a wcześniej „prezes” opowiadał mi jak to, kiedyś przyjechali kibice z Radomia na mecz do Kolna i wystraszyli połowę miasta. I, że jak dostał zaproszenie na mecz do Radomia, to nie skorzystał, bo strach. Może i dobrze, bo w Radomiu nie lubimy frajerstwa, więc on nie ma tam czego szukać. Po stwierdzeniu, że powybijam szyby, uzmysłowiłam sobie, dlaczego traktują mnie jak idiotkę. Czyż nie każdy sądzi według siebie? Powiedzcie, czy nie wkurzylibyście się na moim miejscu? Jeżeli zamiast dorosłej rozmowy, dostalibyście ścieki? Co wkurzyło mnie najbardziej i było gwoździem do trumny? To, że kiedy powiedziałam „prezesowej”, że mój mąż się zatruł, zaśmiała mi się perfidnie w twarz. Wyobrażacie sobie zachowywać się tak w stosunku do klienta?

Mieszkam w Kolnie jakiś czas i muszę przyznać, że ludzie są tutaj bardzo mili

W sklepach, w banku, na stacji benzynowej, u kosmetyczki, w sali zabaw, u lekarza, w urzędach wszyscy są bardzo profesjonalni, pomocni i z uśmiechem życzą miłego dnia. Pielęgniarki z pediatrii szpitala miejskiego to chodzące anioły. Nie ma nigdzie drugich takich, a kto wie ten wie, że zwiedziłam wiele szpitali w Polsce i za granicą. Ludzie ze stacji Orlen obok Arhelana, tak bardzo mi pomogli mentalnie, kiedy pierwszy raz wyjechałam na ulicę po odebraniu prawa jazdy. Tego dnia dostałam od nich ogromne wsparcie, a wierzcie mi sr***m w gacie. Do tej pory uwielbiam tam jeździć i rozmawiać z tymi ludźmi. Najwyższy poziom obsługi klienta. Do właścicieli Orlenu! Proszę dać podwyżkę tym ludziom, albo chociaż jakieś premie. Stać was! Ja mam duże wymagania jeżeli chodzi o obsługę klienta, bo sama reprezentuję najwyższy poziom obsługi i uwielbiałam rozpieszczać swoich klientów. I tutaj w Kolnie, z małymi wyjątkami jest naprawdę bardzo dobrze. Co ja wam będę pisać. Przecież sami korzystacie z usług, ze sklepów czy urzędów, więc dobrze wiecie jak jest. Jestem świeżo po wizycie w urzędzie skarbowym, wszystkie babeczki są tam mega fajne i bardzo pomocne.

Po tej żenującej rozmowie w spółdzielni, coś jakby się ożywiło

Coś tam sprawdzali ci biedni hydraulicy, którzy i tak dobrze wiedzieli, że nic nie zrobią, bo w tym całym budynku potrzebny jest generalny remont. Oczywiście nawet słowem się nie zająknęli, bo pewnie mają zakaz. Wiecie, jak to za komuny. Tak więc kanalizacja do wymiany, wentylacja do wymiany, „prezes” do wymiany. Ach! Nie zapominajmy o schodach przy tym budynku, które widzę z okna i zdążyłam wiele zobaczyć. Jak ludzie się przewracają, bo jest wszystko oblodzone albo trzymają się ściany, bo kto by pomyślał zrobić barierki dla starszych ludzi. Sama kilka dni temu o mały włos się nie przewróciłam. Mamy 2023 rok, a na schodach nie ma podjazdu dla wózków inwalidzkich czy dziecięcych. Poza tym schody są mocno nadszarpnięte zębem czasu, ale jak znam „prezesa” to pewnie by powiedział, że to wina ludzi, bo po nich chodzą. Może spółdzielnia nie robi remontów, bo nie ma pieniędzy? Jeśli nie ma pieniędzy to dlaczego „zarząd” przyznał sobie premie i za co? Z mojego doświadczenia zawodowego wiem, że premie dostaje się za dobrze wykonaną pracę, a tutaj praca jest najniższych lotów, o czym świadczą niezadowoleni najemcy lokali użytkowych jak i mieszkańcy bloków podlegających pod SM. Jeżeli nie ma pieniędzy to skąd ten stół za 30 tys. zł w jego gabinecie i te kilka krzeseł po kilkanaście stów za jedno? Jak nie ma kasy na remont, to nie ma też na premie! Ludzie gdzie tutaj logika?

Kolejnego dnia, kiedy nadal tam śmierdziało i nie umieli się z tym uporać, bo wiadomo, że się nie da bez generalnego remontu, znowu ich odwiedziłam. Naprawdę średnio przejęli się tym, że ich klientka straciła przez nich czas, kasę i będzie miała obsuwę z otwarciem biznesu. Ludzi bez serca to nie rusza, mają wywalone na wszystkich. Powiedziałam mu, że perfidnie oszukuje ludzi i niech w końcu weźmie odpowiedzialność za to co robi, a raczej nic nie robi, a nie zwala winę na wszystkich, a jedynym winnym jest tutaj on i jego „zastępca”. Jeżeli natomiast nie kłamie, to znaczy, że nie wie co się dzieje w tych lokalach, a jeśli tak, to co on robi na tym stołku? Co z niego za szef czy zarządca? Jak nie ogarnia swojej roboty, to może czas najwyższy pomyśleć o pracy, której sprosta.

Po kilku godzinach, kiedy mój mąż poczuł się jeszcze gorzej, postanowiłam zerwać umowę

Weszłam i rzuciłam im umowę na stół, mówiąc że jeżeli mój mąż wyląduje w szpitalu, to ja im tego nie podaruję i niech sobie wsadzą tę oborę gdzie chcą. Wyszłam, ale postanowiłam wrócić i ich nagrać. Wtedy „prezes” przeszedł samego siebie, ponieważ powiedział „proszę nie nagrywać, mój wizerunek jest chroniony”. No myślałam, że tam padnę! Czym? Może immunitetem? Dobre sobie! Ale tak to jest jak się wyżej sra, niż dupę ma. Zaczął zamykać przede mną drzwi i zagroził wezwaniem policji, powiedziałam koleś dzwoń, niech przyjedzie policja, zajebiście! Wtedy schował telefon i powiedział, żebym opuściła budynek, jakby to była co najmniej jego własność. Wypychał mnie za drzwi, ale nie pozwoliłam dopóki nie usłyszał wszystkiego co miałam mu do powiedzenia.

W dniu, kiedy oficjalnie powinien mi zostać przekazany lokal, nikt się nie zjawił i nikt nie zadzwonił. Natomiast z lokalu nawet przez drzwi unosił się fetor fekaliów. Zaniosłam wypowiedzenie z powodu tego, że nie dotrzymali warunków umowy, ponieważ lokal nie nadaje się do użytku, ale „prezesów” nie było w spółdzielni i czekam już kilka dni, żeby się pod tym podpisali. Zapewne muszą zwołać „zebranie zarządu”, a czasu nie mają, bo kto by za nich wypił kawę.

Pytam najemców lokali! Dlaczego sobie na to pozwalacie? Czy tak samo traktujecie swoich klientów? Pytanie retoryczne, bo wiem, że nie. To dlaczego wydajecie swoje ciężko zarobione pieniądze na remonty, których powinna dokonywać spółdzielnia? Dlaczego dajecie się tak traktować?

Pytam radę SM co wy robicie i na czym polega wasza praca? Dlaczego nikt z was tego nie kontroluje?

Pytam radnych, co wy robicie i na czym polega wasza praca? Dlaczego nikt z was tego nie kontroluje? Co wy w ogóle robicie na tych swoich sesjach? Może warto w końcu zająć się dobrem ludzi, a nie załatwiać swoje interesy. Wiem, że tylko dwóch radych walczy o dobrobyt ludzi, ale są w mniejszości, więc jest jak jest.

Pytam burmistrza tego miasta, co on na to, że w tym mieście panuje taka patologia? Bo to nie jedyny taki przypadek i wszyscy o tym dobrze wiedzą. Przez ostatni tydzień nasłuchałam się setek historii związanych z działaniem spółdzielni i jej „prezesa”. Wiem, że kiedyś był „zarządcą” PUK-u (Przedsiębiorstwo Usług Komunalnych) i mieszkańcy bloków byli bardzo niezadowoleni, tak jak teraz są niezadowoleni mieszkańcy bloków podlegających pod spółdzielnię. Ciągłe podwyżki, dopłaty, to tutaj norma. Niedługo ceny w 10-tysięcznym mieście, będą takie jak w stolicy. Nawet nie wyobrażacie sobie tej radości w oczach ludzi, kiedy mówiłam o tej całej sprawie. Ludzie autentycznie cieszyli się, że w końcu ktoś utarł im nosa. Tylko co z tego, jak tu rączka rączkę myje?!

Pytam więc wszystkich w zarządach, radnych, radę, burmistrza dlaczego nie zależy wam na dobru ludzi tego miasta? To nie ludzie są dla was, tylko wy dla nich! To wy pracujecie dla ludzi, a nie na odwrót. To miasto przez was umiera!

Pytam społeczność miasta Kolno! Dlaczego boicie się walczyć o swoje?

Pomijam kilka wyjątków, jednakże jednostki same nic nie zrobią. Jeszcze raz powtórzę, to ci wszyscy rządzący miastem są dla Was, nie Wy dla nich. Bez Was ich nie ma! Jesteście ich klientami i za Wasze się utrzymują! Nie pozwalajcie traktować się w taki sposób, obudźcie się w końcu z letargu! Bo ja sobie zawsze poradzę bez tego miasta i ludzików zarządzających Kolnem. Biznesy mogę prowadzić nawet w Honolulu i mieszkać na księżycu, dla mnie to żaden problem. Ale serio jest mi Was wszystkich bardzo szkoda, bo wiem, że w tym mieście dzieje się źle, a zwykli ludzie na tym cierpią. Czas na zmiany! Czas na kompetentnych młodych, którzy nie pamiętają czasów PRL-u i wprowadzą powiew świeżości w tym mieście, zaczynając od rozwalenia całej tej kliki.

CDN o tym jak potem zadziały się cuda. Napiszę na razie tylko tyle, że Kolno mnie nie chciało, ale Pisz przyjął mnie z otwartymi ramionami. Chciałam w Kolnie stworzyć magiczne miejsce dla Kobiet, ale dopóki tutaj będzie panowała taka patologia, to podziękuję. Widziałam zawód w oczach kobiet, kiedy powiedziałam im, że rezygnuję z Kolna. Ale nie powiedziałam ostatniego słowa, być może kiedyś tu wrócę z moim pomysłem.