Minimum 7 tys. zł pensji dla pracowników wodociągów i ciepłowni. Jest propozycja związkowców

Co najmniej 7000 zł „na rękę” powinni zarabiać pracownicy obiektów o znaczeniu krytycznym w Polsce, w tym m.in. pracownicy wodociągów i ciepłowni – zaproponowała Związkowa Alternatywa. Związkowcy chcą, aby wynagrodzenia pracowników obsługujących infrastrukturę krytyczną były finansowane centralnie.

Przedstawiciele Związkowej Alternatywy zaproponowali, by płaca minimalna w wodociągach i zakładach energetycznych wynosiła co najmniej 7000 zł netto. Chcą też objąć wszystkich pracowników tych sektorów układami zbiorowymi.

„Bezpieczeństwo energetyczne i wodne państwa nie może być uzależnione od lokalnych budżetów. W wielu regionach pracownicy kluczowych obiektów – zakładów energetycznych, wodociągów, ciepłowni – zarabiają 4500-5000 zł na rękę, co prowadzi do odpływu specjalistów i narastającej rotacji. W sytuacji, gdy infrastruktura jest obiektem realnych zagrożeń zewnętrznych, takie warunki są nie tylko nieodpowiedzialne, ale wręcz niebezpieczne” – wskazano w komunikacie ZA.

Zdaniem związkowców wynagrodzenia w tym sektorze powinny być finansowane centralnie, ponieważ tylko takie rozwiązanie może zagwarantować, że pracownicy obsługujący infrastrukturę krytyczną będą zarabiać tyle samo, niezależnie od zamożności gminy.

„Państwo musi mieć pewność, że najlepsi specjaliści nie odchodzą z obiektów kluczowych dla zdrowia i życia obywateli, a system płac nie zależy od tego, czy dana gmina lub powiat ma pieniądze, czy prowadzi politykę cięć i oszczędności” – podkreślono. 

Według związkowców rotacja pracowników w tego rodzaju zakładach pracy jest zagrożeniem dla bezpieczeństwa państwa.

„Każdy brak wiedzy, każde niedoświadczenie i każda luka kadrowa może doprowadzić do poważnych awarii, które przy obecnych warunkach geopolitycznych mogą mieć konsekwencje wykraczające poza sam zakład” – wskazała ZA.

Związkowa Alternatywa zaapelowała również o objęcie pracowników infrastruktury krytycznej ogólnokrajowymi układami zbiorowymi, które będą gwarantowały przewidywalną ścieżkę wynagrodzeń oraz stabilne zatrudnienie. Układy zbiorowe mają też zabezpieczać ciągłość pracy i rozwój kompetencji oraz chronić pracowników przed presją polityczną i lokalnymi zależnościami.

mr/