Bezpieczna odległość wiatraków

W ostatnich latach temat energii odnawialnej, w tym farm wiatrowych, budzi duże zainteresowanie i emocje. Wiele osób zastanawia się, jak blisko ich domów mogą stanąć turbiny wiatrowe i czy wpłynie to na ich codzienne życie. Dlatego warto przyjrzeć się obowiązującym przepisom i rozwiać ewentualne obawy.

Odległość turbiny wiatrowej od zabudowań mieszkalnych to jeden z kluczowych elementów wpływających na komfort życia mieszkańców w pobliżu planowanej farmy wiatrowej. Zrozumiałe są obawy dotyczące hałasu, cienia rzucanego przez wiatraki czy zmian krajobrazu. Dlatego właśnie polskie prawo stanowi, że minimalna odległość wiatraków od zabudowań mieszkalnych to 700 metrów.

Skąd wzięło się 700 metrów?

Przepisy obowiązujące w Polsce od 2023 roku złagodziły wcześniejszą tzw. zasadę 10H, z której wynikał nakaz, by odległość turbiny od domów była nie mniejsza niż 10-krotność jej wysokości (czyli np. dla turbiny o wysokości 200 metrów – 2 km). W praktyce niemal zablokowało to rozwój energetyki wiatrowej na lądzie. Po licznych konsultacjach z ekspertami, samorządami i środowiskami naukowymi ustalono, że odległość 700 metrów, przy zachowaniu nowoczesnych norm technologicznych i rygorystycznych ocen środowiskowych, wystarczy, by wyeliminować ewentualne uciążliwości dla mieszkańców.

Ustawa wyraźnie określa odległości od terenów zabudowanych i terenów pod zabudowę. Brzmi podobnie? Jednak to nie jest to samo. Teren zabudowany to obszar, na którym już istnieją budynki mieszkalne lub użytkowe. Natomiast teren pod zabudowę obejmuje grunty przeznaczone pod przyszłą zabudowę w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, ale gdzie jeszcze nie rozpoczęto budowy. Przy projektowaniu położenia turbiny należy brać pod uwagę odległość od istniejących budynków, terenu zabudowanego i terenu pod zabudowę. Odległość 700 m od istniejących budynków mierzy się wobec budynku, natomiast w pozostałych przypadkach wobec granicy działki czy obszaru zabudowy. Inwestor musi zatem trzymać się wszystkich wytycznych odległościowych zawartych w ustawie, środowiskowych a także technicznych m. in odległość pomiędzy turbinami, inaczej projekt nie wejdzie w fazę realizacji.

Bezpieczeństwo, udział mieszkańców i korzyści

Choć 700 metrów to minimalna odległość, w praktyce wiele inwestycji realizowanych jest w większej odległości, np. 800–1200 metrów od najbliższych domów. Brane są pod uwagę lokalne warunki terenowe, dominujący kierunek  wiatru, ukształtowanie terenu czy rozmieszczenie  zabudowy. Co więcej, inwestorzy są zobowiązani do przeprowadzenia konsultacji społecznych, co oznacza, że mieszkańcy mogą mieć realny wpływ na decyzje o lokalizacji turbin. Ich opinia musi zostać uwzględniona w dokumentacji i procesie wydawania zezwoleń.

Nowoczesne turbiny projektowane są ze szczególnym uwzględnieniem uwarunkowań bezpieczeństwa i minimalnego wpływu na otoczenie. Emitują dźwięk porównywalny do natężenia dźwięku typowego dla wnętrza biblioteki, a systemy monitorujące pracę wiatraków automatycznie wstrzymują ich pracę w razie wykrycia usterki lub niesprzyjających warunków. Nie ma również potwierdzonych naukowo dowodów na to, by wiatraki miały negatywny wpływ na zdrowie mieszkańców – liczne badania przeprowadzone w krajach, gdzie energetyka wiatrowa jest bardziej rozwinięta (np. w Danii czy Niemczech), potwierdzają ich neutralność względem zdrowia.

Turbiny wiatrowe, lokalizowane zgodnie z obowiązującymi przepisami nie stanowią zatem najmniejszego zagrożenia dla dobrostanu mieszkańców. Wręcz przeciwnie – mogą być szansą na rozwój regionu i tańszą, czystą energię. Kluczowe jest zachowanie otwartości i dialogu między inwestorem, samorządem i mieszkańcami.

(Ewald)

[ZT]44402[/ZT]