Najstarszy mieszkaniec Kolna i powiatu ma 104 lata

Pan Józef Mierkowski urodził się 17 kwietnia w 1919 r. we wsi Koziki. Jest człowiekiem pogodnym, otwartym na innych. Jeszcze dziś potrafi wyrecytować z pamięci całą balladę Adama Mickiewicza „Powrót taty”. Gdy nie może spać, powracają wspomnienia dawnych lat, które nazywa „dumkami” z życia.

A to nie zawsze było łatwe.

- Czasami głód zaglądał w oczy. Była bieda, nie było butów ani w co się ubrać. Spalił się rodzinny dom – to obrazy z dzieciństwa.

Ciężka praca już od najmłodszych lat zahartowała Józefa na resztę życia. Jego los wplata się w najważniejsze wydarzenia w Polsce i na świecie.

W 1941 roku, mając 22 lata, został wywieziony w głąb Rosji. Przymusowo wcielony do Armii Czerwonej od sierpnia 1941 do maja 1943 roku. Z innymi rekrutami, pod eskortą, trafił do Moskwy. Gdy nadarzyła się okazja, wstąpił do Wojska Polskiego i trafił do I Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Szedł szlakiem od Lenino (walczył o Wał Pomorski i Kołobrzeg) aż do Berlina.

W 1946 roku wrócił z wojny do Kozik, gdzie dalej mieszkał z rodzicami. Za wojenne zasługi otrzymał 17 orderów i odznaczeń, wśród nich order Odrodzenia Polski Polonia Restituta i dwa Virtuti Militari. Wspomnienia tych ciężkich lat przechowuje w pamięci, a wszystkie odznaczenia przypięte do wojskowego munduru. Podporucznik rezerwy Józef Mierkowski jest dumny, że swoje młodzieńcze lata poświęcił Ojczyźnie.

W wieku 35 lat ożenił się z Teodozją ze swojej wsi. W 1960 roku razem z żoną kupili gospodarstwo w Obiedzinie i tam się osiedlili. Doczekali ośmioro dzieci, 19 wnuków,  24 prawnuków i 2 praprawnuków. Razem z żoną przekazali gospodarstwo synowi za opiekę. Od 2008 roku jest wdowcem. Obecnie mieszka w Kolnie u najstarszej córki.

Maria Niecikowska (córka) mówi, że tata jest i był osobą spokojną, pogodną, życzliwą, lubiącą nawiązywać kontakty z ludźmi i opowiadać o czasach wojennych.

O obowiązku wobec ojczyzny pamięta do dziś. Miał ponad 100 lat, gdy pojechał na ostatnie wybory parlamentarne. W lokalu wyborczym w Zaskrodziu powitano go oklaskami.

Panie Józefie, życzymy panu dalszych lat w dobrym zdrowiu i otoczeniu najbliższych.