Dożynki Parafialne w Kolnie

Mam nadzieję że ktoś zawiadomi kurię w Łomży co tu się wczoraj odstawiło...

Dożynki Parafialne w Kolnie

Wydarzenie było czystym przykładem troski o formowanie zdrowych relacji społecznych. Nie widzę w tym nic, co mogłoby zburzyć ład i porządek w Naszym mieście. *%#)!& docinki, że ktoś wypił kielicha to czysty Faryzeizm. Wielkim szacunkiem darze ludzi, którzy otwierają się na tak szerokie kontakty społeczne, tym bardziej duchownych, którzy w tym celu poczuli powołanie. Tomek, Andrzej, Marcin, niech Wam Bóg błogosławi. Mam nadzieję, że taka motogratka na stałe wpisze się w kalendarz kolneńskich imprez. Faryzeizm to postawa polegająca na przesadnym, formalistycznym i nieszczerym przestrzeganiu nakazów religijnych lub zasad moralnych, często połączona z obłudą i zakłamaniem, a także sam termin określający poglądy i idee faryzeuszy, starożytnego żydowskiego stronnictwa religijno-politycznego.

Dożynki Parafialne w Kolnie

Jezus spożywał posiłki i miał kontakt z celnikami i grzesznikami, ponieważ przyszedł do grzeszników, by ich nawrócić, a nie do sprawiedliwych. Ta postawa wzbudziła sprzeciw faryzeuszy, którzy pytali: „Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami?”. Jezus odpowiedział im: „Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem, aby powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”. Spotkania te miały na celu głoszenie im Dobrej Nowiny i dawanie im szansy na nawrócenie.

Dożynki Parafialne w Kolnie

Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. 2 Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi». 3 Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: 4 «Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? 5 A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona 6 i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. 7 Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.