Młodszy aspirant Adam Cwalina od 17 lat służy w garnizonie podlaskim. Aktualnie jest dzielnicowym w Komendzie Powiatowej Policji w Kolnie. Pomimo wykonywania odpowiedzialnego i wymagającego zawodu, jakim jest zawód policjanta, znajduje też czas na realizację swoich pasji.

Od początku swojej służby, czyli już 17 lat, młodszy aspirant Adam Cwalina, związany jest z podlaską policją. Jako dzielnicowy codziennie zmierza się z ludzkimi problemami i skutecznie je rozwiązuje. W kilku słowach opowiada o tym, jaki stosunek ma do wykonywanego przez siebie zawodu.

1. Dlaczego wstąpiłeś do Policji?

Jako młody człowiek próbowałem swoich sił w różnych zawodach i w każdym z nich czułem, że „to nie jest to”. W końcu postanowiłem spróbować dostać się do policji i tak już w jej szeregach służę od 17 lat.  

2. Czy lubisz swoją pracę?

Wiele razy słyszałem to pytanie od znajomych i nie tylko. I za każdym razem odpowiadam to samo – tak, lubię swoją pracę. Gdybym jej nie lubił pewnie już dawno bym się zwolnił. Wiadomo, jak wszędzie są gorsze dni ale jest też wiele dobrych – jak w każdej pracy. Najbardziej podoba mi się ten moment, to uczucie spokoju, pewności, że dobrze wykonałem swoją pracę, tuż po wejściu do domu, po służbie.

Uczucie satysfakcji?

Można to tak nazwać. Satysfakcja w wykonywanej pracy jest zawsze połączona z tym, jaki mamy ogólnie stosunek do siebie, do innych i do tego co robimy. Ja bardzo lubię ludzi i lubię im pomagać wtedy,  gdy tego potrzebują. Wiem, wiem, nie zawsze jest to pomoc [uśmiech], czasem, trzeba rozstrzygnąć sprawę w inny sposób, nie bardzo zadowalający tę drugą stronę, jednak wszystko co robimy, robimy po to, aby zapewnić społeczeństwu bezpieczeństwo. Tak to działa.

 Czy były momenty, w których żałowałeś wyboru tego właśnie zawodu?

Zdarzały się. Na początku nawet często. Z perspektywy czasu wydaje mi się, że te chwile zwątpienia w swój wybór podyktowane były brakiem doświadczenia i moim młodym wiekiem. Teraz z pełną świadomością mogę stwierdzić, że jestem osobą spełnioną i nie  żałuję żadnej decyzji. Jak wcześniej wspomniałem – fajnie jest być policjantem.

Co masz na myśli?

Mam ustabilizowane, poukładane życie osobiste, super żonę, cudowne dzieci, które są dla mnie ogromnym wsparciem i stabilną, dobrze płatną pracę. Czego chcieć więcej od życia? Mogę skupić się też  na sobie, myślę tu o rozwoju własnym, swoich pasji.

No właśnie przejdźmy do twoich pasji. Czy zawód, który wykonujesz nie przeszkadza ci w ich realizacji?

Nie. Zupełnie nie. Nawet jest sposobem na relaks po służbie. Uwielbiam rysować. Odpręża mnie to. Widziałaś moje prace? Głównie rysuję ołówkiem i pastelami. Z przyjemnością tworzę coś nowego. Ostatnio robiłem też bajkowe rysunki na torcie dla dzieci. Jak to się mówi „policjantem się jest, a nie bywa” i muszę być dyspozycyjny 24 godziny na dobę, ale naprawdę jedno z drugim nie koliduje i znajduję też czas dla siebie.