Prywatny sektor nauczania w Polsce rozwija się coraz prężniej. Warto więc pochylić się nad tym zagadnieniem i uświadomić sobie przyczyny i skutki, jakie to ze sobą niesie. Raport o szkolnictwie prywatnym przygotowała firma Ourkids.
W porównaniu z innymi państwami, Polska ma relatywnie krótki staż w rozwijaniu prywatnego sektora edukacji. Swoje funkcjonowanie rozpoczął on po zmianach ustrojowych, jakie zaszły w tym kraju prawie 30 lat temu. W całej Europie do prywatnych liceów uczęszcza 24 proc. uczniów, na świecie wynik ten plasuje się na poziomie 27 proc., a w Polsce stanowi 11 proc. Polska powoli dogania ogólnoświatową tendencję, ponieważ liczba placówek prywatnych, po zamknięciu gimnazjów, ma większy przyrost (20 proc.) niż państwowych (6 proc.). Wynik ten umiejscawia kraj w europejskiej czołówce obok Norwegii czy Irlandii. Nadal jednak większe znaczenie mają szkoły publiczne. Według danych Głównego Urzędu Statystycznego 87 proc. nauczycieli posiada etat w tego typu placówkach, pozostałe 13 proc. naucza prywatnie. W roku szkolnym 2017/2018 liczba szkół podstawowych sektora prywatnego wzrosła o prawie 300 nowych placówek.
W 2016 r. Centralna Komisja Ezgaminacyjna udostępniła dane, wedle których prywatne nauczanie jest bardziej efektywne. Przeprowadzony test dowiódł, że wyniki uczniów szkół niepublicznych są o 10 punktów procentowych wyższe niż wychowanków placówek publicznych. Świadczy to o bardzo dobrym poziomie nauczania, jaki reprezentuje sektor prywatny. Zwłaszcza przedmioty ścisłe i językoznawcze sygnalizują wysoką jakość kształcenia, oferowaną przez te placówki.
Przede wszystkim jest to czas, jaki można poświęcić uczniom. Publiczne placówki tworzą klasy o liczebności około 30 osób, podczas gdy prywatne są o połowę mniejsze. Pozwala to nauczycielom podchodzić do ucznia w sposób indywidualny, a więc bardziej skupić się na rozwoju poszczególnych jednostek, zamiast gonić za wyłożeniem całego wymaganego programu. Czas pracy również różni te dwa sektory. Placówki publiczne pracują krócej niż te prywatne.
Ponadto szkoły niepubliczne posiadają szeroką ofertę zajęć dodatkowych, które mogą zająć czas wolny i podnieść poziom wiedzy. Dzięki temu zaoszczędzić można pieniądze, które trzeba by poświęcić na korepetycje i czas, jaki pochłonąłby transport dziecka na dodatkowe lekcje. Wadą prywatnych szkół jest to, że często nie posiadają one odpowiedniej infrastruktury sportowej, potrzebnej do przeprowadzania zajęć wychowania fizycznego. Z drugiej jednak można w nich skorzystać z usług specjalistów np. logopedy czy psychologa, co nie zawsze zdarza się w państwowych ośrodkach edukacji.
Obecnie miesięczne czesne w sektorze niepublicznym plasuje się między 500 a 1500 zł. Coraz więcej średniozamożnych rodzin może pozwolić sobie na posłanie dziecka do placówki prywatnej. Rodzice chcą inwestować w edukację swoich pociech, aby ułatwić im start w przyszłości. Warto pamiętać, że w kosztach znajduje się cena dodatkowych usług, jak nadprogramowe zajęcia czy konsultacje z psychologiem.
Publicznie czy prywatnie? Co roku tysiące rodziców zadaje sobie to pytanie, posyłając swoje pociechy na kolejne poziomy nauki. Obawiają się przepełnionych przedszkoli, wpływu zmian w systemie edukacyjnym na rozwój ich dziecka, a także wyników w nauce. Dobrze wykształcony człowiek jest nie tylko oczytany i zaznajomiony z wieloma dziedzinami, ale umie też myśleć krytycznie i argumentować swoje stanowisko. Szkoły niepubliczne nie boją się nowatorskich programów edukacyjnych, które mogą pomóc w zdobywaniu wiedzy. Dostosowują się także do oczekiwań rodziców i poziomu ucznia, zamiast ślepo podążać za wytycznymi Ministerstwa Edukacji Narodowej. Wzrost zainteresowania tego typu szkolnictwem pokazuje, że istnieje zapotrzebowanie na prywatną edukację.
Zobacz raport na: http://www.ourkids.net/pl/raport-o-szkolnictwie.php.
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz